Ortopedyczna Terapia Manualna jest specjalistyczną dziedziną fizjoterapii stosowaną w leczeniu dysfunkcji układu nerwowo-mięśniowo-szkieletowego, która opiera się na wiedzy klinicznej i zastosowaniu wysko-wyspecjalizowanego podejścia terapeutycznego z udziałem technik manualnych i ćwiczeń terapeutycznych.

Terapia Manualna wg koncepcji Kaltenborna i Evjentha opiera się na kompleksowej analizie biomechanicznej i funkcjonalnej stanu pacjenta.

Schemat badania pacjenta jest bardzo szczegółowy i pozwala na postawienie wstępnej diagnozy, którą potwierdza się lub zmienia na podstawie dalszego testowania pacjenta – dzięki temu dobierana jest odpowiednia forma leczenia.

Leczeniu poddawane są nie tylko elementy bierne stawu, ale także czynne – mięśnie, nerwy, kości.

Technikami terapeutycznymi wykorzystywanymi w metodzie Kaltenborna i Evjentha są:

masaż poprzeczny, funkcyjny, rozciąganie mięśni – terapia tkanek miękkich,

mobilizacja (trakcyjna lub ślizgowa), manipulacja – ograniczenie zakresu ruchu w stawie (hypomobilność),

neuromobilizacja ślizgowa lub napięciowa – przywrócenie prawidłowej ruchomości nerwów.

Integralną częścią terapii jest profilaktyka pacjenta, czyli czas w którym pacjent sam musi zadbać o utrzymanie rezultatów terapii. Składają się na to ćwiczenia, które pacjent wykonuje sam w domu/pracy.

– torowanie nerwowo-mięśniowe

Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu – to, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu jakim jest funkcja. Jakże często zapominamy o tym w naszej codziennej praktyce. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie, motywuje do dalszego działania, a co najważniejsze zapewnia bezbolesną pracę, bez traumatyzujących psychicznie i fizycznie doznań. Chory powinien być partnerem fizjoterapeuty, określającym zakres i granice działania. To on ustala cele terapii. Terapeuta ma w tym wypadku rolę doradczą. Dzięki takiemu podejściu chory nawet z dużą dysfunkcją zachowuje dobrą motywację i jest pozytywnie nastawiony do współpracy z terapeutą.